heerlijke Hongaarse gastvrijheid

Eindelijk (!) tijd en toegang tot het internet…

Ondertussen hebben we alvast enorm mogen genieten van de heerlijke Hongaarse gastvrijheid.  Madara (mijn partner uit Letland) en ik worden overal telkens opnieuw met open armen ontvangen.  Ons programma zit propvol interessante bezoeken en boeiende ontmoetingen.

Maandagmorgen om 8u stipt werden we aan het hotel opgehaald door de chauffeur die ons naar de stad Debrecen bracht.  Debrecen is de op één na grootste stad van Hongarije en ligt meer dan 2,5u rijden van Boedapest. 



Opvangcentrum Debrecen

We kwamen rond 11u aan in het opvangcentrum voor asielzoekers te Debrecen.  Daar werden we opgewacht door de directeur Bèla Szèkely en de projectcoördinator Arpàd G. Nagy.  Na een korte introductie en algemene informatie over de werking van het opvangcentrum, kregen we een middagmaal aangeboden  in de personeelsrefter van het opvangcentrum. 



Hongaarse lunch in het opvangcentrum

Het opvangcentrum heeft een opvangcapaciteit van 1.100 asielzoekers.  Op dit moment verblijven er minder dan 300 asielzoekers.  De grootste groep bewoners komt uit Afghanistan (130). 

We werden overspoeld met informatie.  Aangezien we de “relatie van het opvangcentrum met de omgeving” onderzoeken, concentreerden we ons vooral hierop. 

Het opvangcentrum bestaat sinds 1995.  Oorspronkelijk was het een Russisch legerkamp en nadien een kazerne van het Hongaarse leger.  Sinds de opstart van het opvangcentrum werden er enkele initiatieven met betrekking tot de buurt ondernomen, zo werd een nieuwsbrief verspreid, een fototentoonstelling georganiseerd en een spot op de lokale televisie vertoond.

Een intensieve samenwerking met de buurt bevindt zich vooral op het vlak van de scholen- en vrijwilligerswerking.  De belangrijkste partners bezochten we de dag nadien.

We verbleven op de studentencampus.  ’s Avonds brachten we een bezoek aan het centrum van de stad en genoten van heerlijke Hongaarse wijn.

Dinsdagmorgen… bezoek aan de kleuterschool waar de kinderen van het opvangcentrum samen met de lokale kinderen naar school gaan.  De directrice Marika werkt er met hart en ziel aan de integratie van de kinderen. 



Directrice Marika aan de schoolpoort



Bij een bezoek aan de lagere school konden we de les van het taalklasje volgen.



Taalklasje

Na een Hongaarse lunch in de personeelsrefter van het opvangcentrum, kregen we een beeld van de projectwerking binnen het opvangcentrum. 

Aangezien er intensief samengewerkt wordt met de Universiteit van Debrecen, gingen we in de namiddag op bezoek bij het Departement voor Politieke en Sociale Wetenschappen.  De Amerikaans aandoende campus trekt jaarlijks 40.000 studenten aan, waarvan 7.000 buitenlandse studenten.  Groepen studenten krijgen rondleidingen door het opvangcentrum en individuele studenten volgen een stage in het opvangcentrum. 



Universiteit Debrecen



Rond 21u kwamen we terug aan in Boedapest…

En, vandaag worden we om 9u opgepikt, er staat ons (weeral) een goedgevuld programma te wachten.

Er is geen wi-fi op de kamer, ik bevind me op dit moment aan de rumoerige inkom van het hotel… ik heb nog tijd om te ontbijten… nood aan een straffe Hongaarse koffie…   

Tot later!

Katija