15 juni 2012
Vanochtend worden we opgehaald door Tomasz voor een meeting met
een afgevaardigde van the ministry of interior en iemand van La Strada
foundation over de strijd tegen mensenhandel. We krijgen heel wat informatie
over de maatregen die genomen worden. Mensenhandel is in Polen een belangrijk
thema. Er worden in Polen niet alleen slachtoffers uitgebuit, er zijn ook veel
Polen die zelf slachtoffer worden in West-Europa. Bovendien is Polen ook nog
eens een draaischijf voor mensenhandel. Mensenhandelaars worden ook steeds
inventiever. Zo vertelt men ons dat gedwongen prostitutie en gedwongen
tewerkstelling lang niet meer de enige vormen van uitbuiting zijn. Mensen worden
gedwongen te stelen, te bedelen, leningen af te sluiten en uitkeringen aan te
vragen die ze dan moeten afgeven aan hun uitbuiters. Vrouwen met kinderen
worden gedwongen met elkaars kind in de armen te gaan bedelen en als ze dit
weigeren wordt er gedreigd dat ze hun eigen kind niet meer terugkrijgen.
De afgevaardigde van
het ministerie legt uit hoe ze zoveel mogelijk training geven aan mensen op het
terrein, politiemensen, rechters, border guards, social workers,… zodat deze
signalen weten te herkennen en slachtoffers naar de juiste hulp kunnen
doorverwijzen.
De NGO La Strada werkt op
drie fronten: Een eerste is preventie en training. Ze proberen slachtoffers te bereiken via folders, allerlei preventie-activiteiten (bv. uitleg op scholen over veilig werken in het buitenland) en de hotline. Een telefoonlijn die 24u per dag bereikbaar is, zowel voor slachtoffers als voor sociaal werkers, politie, organisaties om hen te informeren en te ondersteunen.
La Strada zorgt ook
voor opvang en hulp aan slachtoffers van mensenhandel. Ze kunnen kiezen waar
ze verblijven maar La Strada heeft save houses waar ze deze mensen kan
onderbrengen. Geheime adressen, een alarmsysteem en strikte regels over bezoek
en geheimhouding moeten de veiligheid waarborgen.
Verder probeert La
Strada te lobbyen waar nodig als er bv een aanpassing in de wet nodig is. En ze
maakt gebruik van de media om haar doel te bereiken. Door veel in het nieuws te
komen en interviews te geven voor radio en kranten met daarbij telkens vermelding
van hun hotline weten ze veel slachtoffers te bereiken.
La Strada heeft bovendien een
goed netwerk met organisaties in andere Europese landen die rond mensenhandel werken
zoals onze Pajoke en Pagasa.
Ook hier weer is het
EK een issue. Er zijn geruchten dat het EK voor meer slachtoffers mensenhandel
zou zorgen. De dame van La Strada gelooft niet dat dit het geval zal zijn, maar
ze zijn in elk geval voorbereid en hebben ervoor gezorgd dat ze extra opvang
kunnen bieden indien nodig.
Namiddag brengen we
een bezoek aan het centrum voor alleenstaande vrouwen en moeders in Warschau.
Agneska de sociaal assistente heeft het superdruk, maar neemt toch even de tijd
om ons uitleg te geven en rond te leiden. Vrouwen kunnen op eigen vraag naar
hier komen of hier worden ondergebracht om veiligheidsredenen. In het centrum
wonen nu 60 vrouwen en 79 kinderen. Als we uit de auto stappen worden we meteen
aangeklampt door de kinderen. Ze spreken ons vrolijk aan in het Pools en met in
elke hand een kinderhandje proberen Stefania en ik duidelijk te maken dat we
hun vragen niet begrijpen. Later vertelt Agneska dat onbekende bezoekers
meestal mensen van een NGO zijn die een activiteit komen doen met de kinderen.
Vandaar het enthousiasme… we voelen ons bijna schuldig dat we enkel bezoekers
zijn zonder surprise of activiteit om aan te bieden. Agneska vertelt dat het
centrum functioneert volgens dezelfde principes als alle andere centra.
Activiteiten en lessen zijn vooral het werk van de NGO’s. Kinderen gaan in de
buurt naar school en voor de kleintjes is er een crèche. Psychologische en
medische hulp is beschikbaar in dezelfde mate als in alle andere centra.
Op het bureau van
Agneska liggen krantjes van refugee.pl met een artikel over
vluchtelingenkinderen. We krijgen elk een exemplaar mee. Ik lees een interview
met de 9 jarige Wiktoria uit Georgië. Wat zijn je dromen? Wat wil je graag doen
in Polen? Ik zou willen dat mijn ouders een verblijfsvergunning krijgen en ik
wil hier graag studeren. Ik ga studeren of werken. Ernstige dromen voor een
negenjarige…
Na dit laatste bezoek
gaan we samen met Tomasz iets drinken om de week te overlopen en de laatste
keer van gedachten te wisselen. Magda, de collega van Tomasz en Ela vervoegt
ons gezelschap en zij neemt ons mee het stadscentrum in. Een laatste bezoek aan Warschau
en morgen… vertrek ik moe maar voldaan en met een hoofd vol indrukken, ideeën en informatie weer naar België.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten