Enaro 2014

Enaro 2014

vrijdag 15 juni 2012


15 juni 2012
Vanochtend worden  we opgehaald door Tomasz voor een meeting met een afgevaardigde van the ministry of interior en iemand van La Strada foundation over de strijd tegen mensenhandel. We krijgen heel wat informatie over de maatregen die genomen worden. Mensenhandel is in Polen een belangrijk thema. Er worden in Polen niet alleen slachtoffers uitgebuit, er zijn ook veel Polen die zelf slachtoffer worden in West-Europa. Bovendien is Polen ook nog eens een draaischijf voor mensenhandel. Mensenhandelaars worden ook steeds inventiever. Zo vertelt men ons dat gedwongen prostitutie en gedwongen tewerkstelling lang niet meer de enige vormen van uitbuiting zijn. Mensen worden gedwongen te stelen, te bedelen, leningen af te sluiten en uitkeringen aan te vragen die ze dan moeten afgeven aan hun uitbuiters. Vrouwen met kinderen worden gedwongen met elkaars kind in de armen te gaan bedelen en als ze dit weigeren wordt er gedreigd dat ze hun eigen kind niet meer terugkrijgen.

De afgevaardigde van het ministerie legt uit hoe ze zoveel mogelijk training geven aan mensen op het terrein, politiemensen, rechters, border guards, social workers,… zodat deze signalen weten te herkennen en slachtoffers naar de juiste hulp kunnen doorverwijzen.
De NGO La Strada werkt op drie fronten:
Een eerste is preventie en training. Ze proberen slachtoffers te bereiken via folders, allerlei preventie-activiteiten (bv. uitleg op scholen over veilig werken in het buitenland) en de hotline. Een telefoonlijn die 24u per dag bereikbaar is, zowel voor slachtoffers als voor sociaal werkers, politie, organisaties om hen te informeren en te ondersteunen.

La Strada zorgt ook voor opvang en hulp aan slachtoffers van mensenhandel. Ze kunnen kiezen waar ze verblijven maar La Strada heeft save houses waar ze deze mensen kan onderbrengen. Geheime adressen, een alarmsysteem en strikte regels over bezoek en geheimhouding moeten de veiligheid waarborgen.
Verder probeert La Strada te lobbyen waar nodig als er bv een aanpassing in de wet nodig is. En ze maakt gebruik van de media om haar doel te bereiken. Door veel in het nieuws te komen en interviews te geven voor radio en kranten met daarbij telkens vermelding van hun hotline weten ze veel slachtoffers te bereiken.

La Strada heeft bovendien een goed netwerk met organisaties in andere Europese landen die rond mensenhandel werken zoals onze Pajoke en Pagasa.
Ook hier weer is het EK een issue. Er zijn geruchten dat het EK voor meer slachtoffers mensenhandel zou zorgen. De dame van La Strada gelooft niet dat dit het geval zal zijn, maar ze zijn in elk geval voorbereid en hebben ervoor gezorgd dat ze extra opvang kunnen bieden indien nodig.


Namiddag brengen we een bezoek aan het centrum voor alleenstaande vrouwen en moeders in Warschau. Agneska de sociaal assistente heeft het superdruk, maar neemt toch even de tijd om ons uitleg te geven en rond te leiden. Vrouwen kunnen op eigen vraag naar hier komen of hier worden ondergebracht om veiligheidsredenen. In het centrum wonen nu 60 vrouwen en 79 kinderen. Als we uit de auto stappen worden we meteen aangeklampt door de kinderen. Ze spreken ons vrolijk aan in het Pools en met in elke hand een kinderhandje proberen Stefania en ik duidelijk te maken dat we hun vragen niet begrijpen. Later vertelt Agneska dat onbekende bezoekers meestal mensen van een NGO zijn die een activiteit komen doen met de kinderen. Vandaar het enthousiasme… we voelen ons bijna schuldig dat we enkel bezoekers zijn zonder surprise of activiteit om aan te bieden. Agneska vertelt dat het centrum functioneert volgens dezelfde principes als alle andere centra. Activiteiten en lessen zijn vooral het werk van de NGO’s. Kinderen gaan in de buurt naar school en voor de kleintjes is er een crèche. Psychologische en medische hulp is beschikbaar in dezelfde mate als in alle andere centra.
Op het bureau van Agneska liggen krantjes van refugee.pl met een artikel over vluchtelingenkinderen. We krijgen elk een exemplaar mee. Ik lees een interview met de 9 jarige Wiktoria uit Georgië. Wat zijn je dromen? Wat wil je graag doen in Polen? Ik zou willen dat mijn ouders een verblijfsvergunning krijgen en ik wil hier graag studeren. Ik ga studeren of werken. Ernstige dromen voor een negenjarige…



Na dit laatste bezoek gaan we samen met Tomasz iets drinken om de week te overlopen en de laatste keer van gedachten te wisselen. Magda, de collega van Tomasz en Ela vervoegt ons gezelschap en zij neemt ons mee het stadscentrum in. Een laatste bezoek aan Warschau en morgen… vertrek ik moe maar voldaan en met een hoofd vol indrukken, ideeën en informatie weer naar België.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten