Kopenhagen

Kopenhagen 29/09: Een zonnige zondag doorgebracht op zoek naar den lille Havfrue en naar een gemeenschappelijke taal met mijn Servische collega Vesna.

 

Maandag 30/09: Bezoek aan het Red Cross Asylum Department Headquarters en de Sandholm Reception & Departure Centre (600 bedden).

 

Deze eerste dag is een introductiedag die ingeleid wordt door Tsovinar en Ann Carina van het Danmark Red Cross HR Department. Zij leidden vorige week vrijdag ook de kick off van de herfsteditie van Enaro in Brussel in goede banen.
Net zoals in Brussel komt de cursus conflictmanagement ter sprake, verplicht voor al het personeel in de centra en gevolgd door een 1-daagse follow up cursus. Voor hen is eveneens de PTSD - trauma cursus verplicht. Vrijwillig kunnen de werknemers ook een cursus stressmanagement volgen, een training in challenging/difficult conversations en een psychologische first aid cursus.

Enkele cijfers uit de jaarlijkse beoordeling van de risico's op de werkplaats:

• 35% van de 825 werknemers heeft het afgelopen jaar bedreigingen ondergaan
• 7% van de werknemers is het slachtoffer geweest van fysiek geweld
• 8% van de werknemers heeft ongewenste intimiteiten ervaren

Daarna hebben wij een afspraak met Maja Rettrup Mørch, Head of Secretariat Danmark Red Cross. Zij legt ons de Deense asielprocedure uit en verduidelijkt ons de uitzichtloze situatie van uitgeprocedeerde personen die, onafhankelijk van hun wil, niet naar het thuisland kunnen terugkeren. Sommigen onder hen zitten al jaren in Sandholm en wachten waar sommigen van hen al jaren wachten op, ... niets.

 

Development Consultant Karen Inger Thorsen geeft tekst en uitleg bij de 7 fundamentele principes van het Rode Kruis en de rol van de organisatie in het Deense asielverhaal. "An asylum centre is a home and not an institution" en dat vertaalt zich in verschillende domeinen. Ze verduidelijkt dat er verschillende centra zijn zoals deze voor kinderen en jongeren en centra voor speciale zorgen die we later deze week gaan bezoeken. Ze vertelt ons over verschillende projecten waarbij de detectie van slachtoffers van folteringen en de opvang van getraumatiseerde families centraal staan.  En ze benadrukt het belang van een respectvolle organisatiecultuur in het voorkomen van conflicten.

 

We zijn ondertussen erg benieuwd geworden om het centrum te zien waar nieuwkomers de faciliteiten delen met uitgeprocedeerde en, sinds lange tijd, onverwijderbare personen.      

Jannich Bisp, Head of Department in Sandholm, neemt ons mee. Behalve de samenstelling van de bewoners zijn er nog meer elementen die me verbazen. De immigratiedienst en de politie hebben beiden een kantoor op het gebied van het opvangcentrum. Verder staat het centrum op een militair domein waar nog heel actief schietoefeningen gehouden worden. Ik ben echter de enige die opgeschrikt wordt door de schoten in de verte.  Aan de andere kant van het terrein, achter enkele rijen prikkeldraad, ligt een gevangenis en Jannich zegt dat sommige bewoners wel eens verhuizen van de ene naar de andere kant.

 

 

Er zijn uiteraard conflicten en in 2014 zal een apart vertrekcentrum geopend worden om deze groep te scheiden van de nieuwkomers. Verder is er een nultolerantie voor onaanvaardbaar gedrag en indien nodig wordt de politie ingeroepen. Ook nu wordt het belang van wederzijds respect tussen bewoners en personeel benadrukt.

We nemen nog een kijkje in de vrouwenvleugel (op vraag van de vrouwen zelf gevestigd op het eerste verdiep in plaats van op het gelijkvloers). De kamers beschikken over een alarmknop. En of dat helpt? 40 seconden nadat we de knop ter controle hebben ingedrukt, stormen 4 redelijk potige Deense Rode Kruis medewerkers de kamer in. Ik denk dat de vrouwen hier op beide oren kunnen slapen. Tot morgen.

 

Dinsdag 01/10: Bezoek aan de psychologische eenheid van het Rode Kruis van Denemarken. Omwille van de afwezigheid van twee van de drie voorziene contactpersonen van de psychologische dienst, neemt psychologe Kirsten Venstergaard Andersen, werkzaam voor de ondersteuning van het personeel, het programma op zich.


Woensdag 02/10: Bezoek aan het centrum voor NBMV te Vipperod, introductie de centrumleider, Carolien A. Madsen

Donderdag 03/10: Bezoek aan het ontvangst- en vertrekcentrum te Auderod
We maken de verdeling van het zakgeld mee met het hoofd van het centrum,
Michael Winther. Hij is opvallende aanwezig.

Vrijdag 04/10: Bezoek aan het Kongelunden Special Care Center met  Iben  Kofoed (Center Staff)   

Bezoek aan Ha Mottaksenter

13 en 14/06/2013

Onder leiding van Rolf Totland / directeur van het OC een bezoek gebracht aan zijn centrum. In tegenstelling tot het centrum in Stavanger gaat het hier om een gecentraliseerd centrum, waar asielzoekers samen verblijven in enkele gebouwen gespreid over het domein. 
Het centrum heeft een totaalcapaciteit van 300 bewoners en heeft momenteel een bezetting van 156 bewoners. 
Deze zijn gespreid over drie gebouwen : eentje voor alleenstaande mannen, eentje voor families en een voor alleenstaande vrouwen al of niet met kinderen. 
Ook deze gebouwen zijn gecompartimenteerd en één compartiment telt maximum 20 bewoners die over een eigen keuken en sanitair beschikken. 
Het dagelijkse onderhoud gebeurt via een beurtrol en de compartimentverantwoordelijke kijkt hierop nauwgezet toe. 
Ik durf wel te stellen dat onze opvangcentra qua logistiek zeker beter onderhouden en uitgerust zijn dan de Noorse. 
Dit centrum telt zeven personeelsleden ( incl directeur) . Ieder heeft zijn eigen takenpakket maar kent ook alle andere taken. In noodgeval kan iedereen elke taak aan. 
Gemeenschapsdiensten zijn slechts enkele uren per dag geopend .
Een logisisteke medewerker chekt regelmatig de gebouwen en controleert of toestellen/materiaal dat aangeboden is door het OC ook in goede staat verkeert. 

Voor de NBBM en bewoners met speciale noden zijn er twee aparte blokken voorzien .
De werking met de NBBM is gelijklopend aan deze die we binnen Fedasil kennen. Hier is er 24 op 24 u begeleiding voorzien
Over de werking van bewoners met mentale/psychische problemen wordt niet veel informatie vrijgegeven .   

De bewoners hebben zelf een bewonersraad geinstalleerd. Deze raad ontvangt jaarlijks vanuit Hero een werkingsbudget voor allerhande activiteiten. Zij kunnen zelf vrij bepalen waarvoor ze hun budget gebruiken. Zo hebben ze begin 2013 geopteerd om alle gebouwen te voorzien van Wi-fi zodat iedereen vrij kan internetten. Een gedeelte van hun budget gaat dus naar dit abonnement. Ook Hero draagt hierin zijn steentje bij.
Dit initiatief heeft ertoe geleid dat het internetcafe gesloten werd.

Ook vrijdag 14/06 stond opnieuw een bezoek aan het centrum op het programma. Samen met de medewerker heb ik de permanentie/onthaal opengehouden en kunnen vaststellen  met welke vragen bewoners daar langsgaan. In grosso modo is dit gelijklopend met de vragen die we in Belgie krijgen. 
Eén groot verschil: de bewoners hebben de discipline van de Noren blijkbaar snel overgenomen !   

Vrijdagnamiddag terug naar Stavanger Airport om de terugreis aan te vatten. 
Het einde van een zeer leerrijke week waarin ik verschillende toffe medewerkers van Hero heb leren kennen en waarin vooral de personeelstraining van dinsdag en woensdag zeer interessant was. 

Dank aan Enaro en Fedasil dat ik deze uitwisseling heb kunnen meemaken !!! 

Groetjes

Willem Jacobs


In bijlage nog enkele fotos van bovengenoemd centrum . De twee laatste fotos zijn van de NBBM blok

Des centres extrêmement bien équipés

Les centres d'accueil Hollandais n'ont rien à envier aux nôtres.
Les résidents disposent d'une salle de jeux avec billard, babyfoot, télévision et radio. Les cyber comptent en général une quinzaine de PC pour les adultes ainsi qu'une dizaine supplémentaires pour les ados. Tous les centres ont une plaine de jeux pour les enfants, une école primaire et une crêche (gérée par les résidents).
Une télévision est à disposition dans chaque chambre. Et le must: tous les centres d'accueil standard disposent de cuisines pour permettre aux résidents de préparer leurs repas. En plus de leur argent de poche de 12,95 euros, ils reçoivent une quarantaine d'euros supplémentaires par semaine pour aller faire leurs courses aux magasin du coin.

Salle PC adultes de Zweiloo

Atelier de réparation des vélos, par un résident rémunéré.

Une cuisine collective. Chaque famille dispose d'une petite armoire.

Centre pour familles et célibataires en fin de procédure d'oude Pekela



Tous les centres d'accueil standard disposent des mêmes installations et surtout des mêmes règles. Cela n'a pas toujours été le cas. En 2005, le COA a décidé d'instaurer les mêmes procédures partout.

Les centres d'accueil emploient un nombre très réduits de travailleurs du COA. Pour un centre de 400 résidents, il faut compter 15 employés!!! Ceux-ci sont répartis en 4 fonctions: les woonbegeleiders, chargés de la logistique du centre, les programmabegeleiders, chargés d'accompagner les résidents dans leur programme d'orientation avec notamment des cours de néerlandais, les case managers, chargés de suivre la procédure des résidents et les huismeesters ou techniciens.

Tous les employés travaillent en shift de jour et en shift de nuit. Il y a toujours un administratif entre 8h et 22h.

les membres de l'accueil viennent d'une société de sécurité, employée par le COA.

Dans tous les centres, on retrouve un bureau du VWN (vluchtelingen werk nederlands), bénévoles chargés d'aider les résidents dans leur procédure en répondant à leurs questions et en prenant les contacts nécessaires. le DT&V (dienst terugkeer en vertrek), dépendant du ministère de la justice (comme le COA) a également un bureau dans chaque centre. Ils invitent les résidents dès leur première décision négative afin de leur présenter plus en détails le retour volontaire et prendre les rendez-vous avec l'OIM le cas échéant.

Enfin, la police des étrangers est également toujours présente dans le centre. Ce sont eux qui sont en charge de faire pointer les résidents une fois par semaine. Ils sont également parfois amenés à transférer certains résidents dans des centres de détention avant leur retour forcé.

Il existe une réelle collaboration entre le COA, le DT&V et la police des étrangers. Tous les 15 jours, une réunion a lieu entre ces organisations afin de faire le point sur les différents dossiers avec décision négative et décider des démarches qui doivent être entreprises.

Le COA a pour priorité d'informer au maximum le résident sur sa procédure, sur ses perspectives d'avenir. Ils seront toujours très clairs quant à la possibilité d'un retour volontaire ou forcé.

Leur deuxième point d'attention est de ne pas assister le résident mais de le guider afin de le responsabiliser et d'éviter que celui-ci ne tombe dans une sorte d'assistanat.

Tweedaagse Personeelstraining " Conflict Management" in Stavanger

11/06 en 12/06/2013

Hero As in Noorwegen is zeer concreet bezig met de vorming en bijscholing van hun personeel binnen het domein "Conflict Management" 
Een twintigtal medewerkers uit diverse opvancentra hebben samen met 2 externe ervaren trainers gebrainstomd over hoe conflicten via het aanwenden van speciale technieken kunnen voorkomen worden of tijdig kunnen ontzenuwd worden. 
Telkens wordt een bepaalde techniek theoretisch toegelicht en nadien wordt deze theorie via rollenspelen uitgetest en bijgestuurd.
Men volgt hierin een zeer strikt werkschema en intensieve werkperiodeperiodes worden afgewisseld met   ontspanningsfases . Hierin blijft echter ook het accent liggen op " wederzijds blindelings vertrouwen en samenwerken " tussen de rechtstreekse collega's.
   
Hier enkele systemen die aangereikt worden :

* " the conflict stairs " die bestaat uit 8 niveaus, die gekoppeld zijn aan een stijgende intensiviteit en waarin het erop aankomt om goed te constateren in welk niveau de participanten in het conflict zich bevinden. Het streefdoel moet zijn om de intensiviteit te doen dalen naar het laagste niveau. Al is dit niet altijd realiseerbaar en moet men soms toch externe bijstand ( politie ) inroepen. 

*  "non violent communication" . Hierin gebruikt men beelden van dieren ( giraf en wolf) om twee vormen van benadering en gesprekstechniek toe te lichten 
Giraf : die rustiger is , observeert en pas nadien gaat reageren afhankelijk van de noden. 
Wolf :  interpreteert , valt aan en beoordeelt nadien. 
Via gecombineerde rollenspelen waarin de participanten een wisselende gedaante ( giraf - wolf ) aannemen wordt  duidelijk gemaakt hoe belangrijk het is om goed in te schatten welke houding de tegenpartij aanneemt en hoe men op een niet gewelddadige wijze het conflict kan ontmijnen.     

* het diagram van Johan Galtung waarin schematisch aangetoond wordt hoe men vanuit een verloren situatie voor beide partijen die in een conflict verzeild zijn, via compromissen streeft naar een win/win situatie voor alle partijen .

Deze tweedaagse is grotendeels in het noors verlopen. Er zijn  zeker een aantal finesses hierdoor verloren gegaan, doch het overgrote gedeelte van de training werd ons vertaald door Olav Aanestad.( Hero deskundige uit Bergen in conflict training  )
Tijdens de kickoffmeeting in Brussel heeft hij de deelnemers reeds in het kort hierover toegesproken. Het was dus zeer fijn dat hij deze tweedaagse ook heeft bijgewoond in Stavanger en zich over ons ontfermd heeft. Alvast bedankt hiervoor. 
Hij zal mij ook binnen de eerstkomende weken zijn voorstelling doormailen.

Als afwisseling tussen beide trainingsdagen was dinsdagavond  een tocht naar de fjorden gepland met een klim naar één van de mooiste uitchtpunten van de regio " Preikestolen ". 
Een zware klim die vooraf geheim gehouden werd, maar waar wederzijdf vertrouwen tussen de deelnemers vereist was. Zie hierbij enkele fotos van de training en de uitstap( geen uitzicht gezien mist!!!)  

La procédure

Il existe plusieurs types de centre en Hollande.
Lorsque les demandeurs d'asile arrivent sur le territoire, ils sont d'abord envoyé dans un COL ou centraal opvang locatie. Le seul COL existant se situe à Ter Apel. Durant cette première phase, le demandeur d'asile sera identifié et enregistré. On vérifiera s'il a un casier judiciaire et s'il a déjà demandé l'asile dans un autre pays. On prendra ses empreintes et il devra passer le TBC.
C'est la police pour les étrangers qui fera tout le travail d'identification. Le passage dans le COL dure 3 jours.

Les DA passent ensuite dans un POL ou process opvang location. Il en existe 3 en Hollande, dont un à Ter Apel. C'est durant cette étape que le DA introduira sa demande à l'IND (instance chargée de la procédure d'asile).  Le DA sera transmis dans un des 3 POL en fonction du lieu de résidence de son avocat, de sa langue maternelle et de 23 autres critères supplémentaires. Ils resteront 3 semaines dans ce POL. Ils seront suivi par le VWN, association de bénévoles qui aide les DA dans leur procédure.  Leurs bureaux se situent directement dans les centres d'accueil.
Durant leur séjour dans le POL, les DA passeront également une visite médicale chez Medi First. Ceux-ci sont payés par l'IND pour vérifier que les DA sont aptes physiquement et mentalement pour entamer leur procédure. Les interviews pour la procédure se dérouleront en 8 jours très intenses.

Une fois la procédure entamée, les DA seront envoyés dans des AZC: aziel zoekers centra, équivalents à nos centres d'accueil.

Dès le départ, on expliquera clairement au DA comment va se dérouler la procédure et quelles sont les différentes étapes par lesquelles il va passer. La possibilité d'un retour volontaire ou forcé sera clairement expliquée également.

Le DT&V (dienst terugkeer en vertrek) dépendant du ministère de la justice, a ses bureaux dans chaque centre d'accueil. Dès qu'un résident  reçoit une décision négative, il recevra un rendez-vous chez eux. Un dossier sera ouvert. IL lui sera expliqué toutes les prochaines étapes possibles.
Si le résident choisi un retour volontaire, il pourra bénéficier de l'aide de l'OIM à raison de 1950 euros par adulte + 800 euros par enfant. Dans le cas des familles, elles peuvent également monter un projet et recevoir de l'argent supplémentaire du DT& V.

Quand un DA arrive à la fin de sa procédure avec un refus (à peu près 90 à 95% des DA), la police pour étrangers est susceptible de venir chercher le DA dans le centre pour le placer en centre de détention avant que celui-ci ne soit expulsé. Les DA sont toujours mis au courant de leur future expulsion forcée. Seule la date ne leur est pas communiquée. Ils ont toujours la possibilité de quitter le centre mais cela revient à vivre dans la rue. Les seules choses pouvant empêcher ce retour forcé est le refus du pays d'accueil (laisser passer) ou l'introduction d'une demande pour un retrour volontaire.
Pour les familles, il existe des centres spécifiques semi-ouverts (elles ne peuvent pas aller au-delà d'un certain périmètre). Ces centres ont été créés suite aux plaintes d'organisations pour la protection de l'enfance.

Si le DA reçoit une décision positive, celle-ci est d'abord valable pour 5 ans. La décision sera alors réévaluée sur base de la situation dans le pays d'origine. Si la décision est reconduite, elle le sera à vie. 95 % des personnes reçoivent cette nouvelle décision positive.

Hero Norge AS hoofdzetel in Stavanger

10/06/2013



Aan het hotel opgepikt en bezoek aan de hoofdzetel van Hero ( Noorse organisatie voor asiel en migratie).
Zeer hartelijk welkom door Rolf Totland ( manager van een opvangcentrum en deze week onze gastheer) en de senior manager Kjartan Dirdal., die tewerkgesteld is op de hoofdzetel 
In een korte powerpoint geven ze de uiteenzetting over de organisatie en hun dagdagelijkse leven in een opvangcentrum .

Hier een kort relaas : 

1. van bij de asielaanvraag wordt er hier een grote filtering doorgevoerd. Dit gebeurt via intervieuw ( met tolk) en er wordt snel beslist of de aanvraag  al of niet aanvaard wordt. 
Zo  neen , dan eindigt het verhaal al onmiddellijk de eerste of tweede dag na de aanvraag
Zo ja , dan wordt de asielzoeker doorverwezen naar een opvangplaats nadat hij eerst medisch gescreend wordt in een transitcentrum.

2.   een significant verschil met onze werkwijze is dat een asielzoeker die op het einde van zijn procedure een " negatieve beslissing " krijgt nadien ook nog recht op opvang heeft . Zakgeld en faciliteiten worden gereduceerd tot een minimum, doch ze komen niet op straat terecht.
Dit is een duidelijke keuze van de Noorse regering. Deze werkwijze kost hun geld , doch mensen op straat zetten en in de inllegaliteit duwen kost ook geld ( politie / criminaliteitbestrijding etc)
Zij willen geen daklozen en dit is mij gisteren al duidelijk geworden. Nergens in Stavanger zie je daklozen ronddwalen. 

3.Hero wordt aangestuurd door het UDI ( mengeling van onze DVZ/dispatching en kabinet van Staatssecretaris). Deze organisatie voert regelmatig audits uit en stelt de budgetten ter beschikking. Elk opvangcentrum ( Mottak ) krijgt een budget toegekend en beheert dit autonoom. 

3. een sociaal assistent staat de asielzoeker bij in diverse aspecten doch nooit wat betreft de lopende asielprocedure. Dit is volledig een materie voor de advocaten. 
Slecht nieuws ivm met procedure wordt steeds gebracht door de advocaat en/of centrummanager. Ook uithalingen door de politie gebeuren in aanwezigheid van de centrummanager en niet via de SA. 
Er is een zeer goede en vlotte verstandhouding tussen politie en centrumdirectie.

4. de bezettingsgraad van de centra wordt wekelijks doorgegeven aan het UDI dat de toewijzingen doet.
Noorwegen/ Hero  heeft de mogelijkheid om in een tijdspanne van drie maanden centra bij te openen of te sluiten. Ook de personeelsbezetting fluctueert in dezelfde lijn. Vorig jaar was er een hausse en had men 1400 medewerkers in dienst. Vandaag nog 600 en bijna alle uitvoerende functies met tijdelijke contracten.
Bij aanwerving van personeel wordt er ook naar gestreefd om een groot gedeelte personeel in dienst te nemen dat een achtergrond heeft met asiel en migratie. Momenteel is 40% van het personeel allochtoon. 
Tijdelijke contracten vormen geen probleem omdat er genoeg arbeidsplaatsen vacant zijn. 
Noorwegen heeft momenteel slechts 60000 werklozen op een bevolking van 5 miljoen. Vandaar

Besluit : je merkt dat Noorwegen , dat niet bij de EU hoort , ook geen verantwoording dient af te leggen
             en autonoom met de problematiek kan omgaan. Zij spelen vlot en snel in op de noden. 

Na een korte, doch gezonde lunch een bezoek gebracht aan een Mottak( OC). Een opvangcentrrum waar administratie en het onthaal gevestigd is, doch waar geen asielzoekers verblijven. Deze verblijven in gehuurde woningen in de buurt. Zij leven volledig zelfstandig en ontvangen weekgeld voor alle aankopen en medische zorgen . Voor het ophalen van hun post of andere vragen komen zij om de drie dagen langs aan het onthaal.  
Zie de fotos hierna van dergelijk opvanghuis.

Tot zover het nieuws van vandaag. Morgen en woensdag staat een workshop/training op het programma samen met fieldworkers van omliggende centra ivm " conflict management"
Tot gauw  .      

Stavanger city

Na een vermoeiende reis met kleine hindernissen gisternavond laat toegekomen in Stavanger , hotel Alstor, aan de stadsrand .
Vanmorgen na een zeer verzorgd buffet de stad Stavanger gaan verkennen. Een oude havanstad waar men op architecturaal vlak oud en nieuw zeer goed weet te combineren. 
Eén zaak is mij duidelijk geworden, namelijk dat de Noren ( Vikingen) een zeer sportief en gedisciplineerd volkje zijn. Dat zij in het verleden half Europa veroverd / verwoest hebben , verbaast mij niet. Patriotisme is voor de Noren een sterk gegeven. In elke wijk wappert tussen de houten huizen de Noorse vlag! 

Op zondagmorgen is de halve stad aan het joggen/fietsen rond de meren en langs de fjorden . 

De rust die deze stad uitstraalt is fenomenaal. Op slechts 500 meter van het stadscentrum hoor je werkelijk niets meer en straalt de natuur tussen de huizen. Het is er mi zelfs rustiger dan in elke doorsnee Limburgs dorpje. 
Enkel in de haven is er wat bedrijvigheid en is het koppen lopen nadat een reusachtig cruiseschip
" independence of the seas" aangemeerd is en de toeristen aan wal gaan.
Kijk gerust zelf naar bijgaande fotos om je een beeld te vormen van dit havenstadje